نگاه اجمالی
سوگند به آسمان برگرداننده {وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ }
پروردگار میفرماید :
{وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ وَالأرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ} (طارق : 11-12)
سوگند به آسمان برگردانندة (امواج رادیویی و بخارهای آب به صورت برف و باران) و سوگند به زمین شکافبردار (در برابر قدرت حرکت گیاهها و ریشهدوانی آنها، و یا بر اثر عوامل دیگر!».
این خالق هستی است که فقط با یک کلمه، آسمان را توصیف میکند :
{وَ السَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ }
و هرچه که علم پیشرفت میکند، حقایق جدیدی مییابد که این تعریف اندک و معجزهآمیز را، حمایت میکند. ماه را درنظر میگیریم که در مدار خود به دور زمین میچرخد، پس از یک دور، دوباره به همان مکان اول، برمیگردد. خورشید را مینگریم که نسبت به محور خویش، در گردش است و پس از هر بار گردش دوباره به مکان اول خویش باز میگردد، به همین صورت، ستارههای دنبالهدار، از جمله «ستاره هالی» که در سال 1912، از کنار زمین عبور کرد و سپس در سال 1986، دوباره بازگشت و هر بار گردش این ستاره به دور زمین، 76 سال طول میکشد. پس میبینیم که زمین، ماه، خورشید، ستارههای دنبالهدار و هر چه که در مدارهای بیضیشکل و یا دایرهای هستی قرار دارد، دور میزند و برمیگردد. پس پروردگار سبحان، اگر آسمان را با این کلمه، وصف نمود «ذات الرجع» وصفی کاملاً حقیقی است. والامقام و مبارک است خدایی که بهترین اندازهگیران و سازندگان است.
برخی دانشمندان به گونهای دیگر، از این آیه تعبیر کردهاند. آنان میگویند که گازهای موجود در هوا، برگشتپذیرند، مثل اکسیژن که پس از تنفس انسان به دیاکسید کربن تبدیل شده، آنگاه مورد استفاده گیاهان قرار گرفته و دوباره به صورت اکسیژن به طبیعت باز میگردد، پس حتی گازها نیز دارای دور و بازگشت طبیعی هستند؛ اکسیژن به دیاکسید کربن و دوباره اکسیژن. حتی اگر امواج الکترومغناطیسی به آسمان ارسال شود، دوباره باز میگردد و مبنای کار تمام امواج مورد استفاده بشر، بر این اساس است، بخار آب نیز پس از صعود به آسمان، به صورت باران درآمده و به زمین باز میگردد، پروردگار هستی، بر این اساس فرموده است که :
{وَ السَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ }
آسمان، بخار آب را به صورت باران، امواج الکترومغناطیسی را به صورت امواج رادیویی، گازها را طی تغییراتی به آنچه که وجود دارند و هرچه که در آسمان است را به مکان اول خویش برمیگرداند، (مانند ستارهها)، زیرا در آسمان میچرخند و میگردند و در مسیری دایرهای یا بیضیشکل در حرکتند. پس اگر خداوند در کلامی شگفتانگیز میفرماید : {وَ السَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ }به این معنی است که این قرآن از جانب خالق هستی، نازل شده و در مییابی که این توصیف، از جانب خدا، خالق هستی و پدیدآورنده آن است.
پس هرگاه که در برابر آیات مربوط به هستی در قرآن قرار گرفتی، خواهی دانست که با وجود تمام پیشرفتهای علمی، باز در قبال اوصاف مختصر، اما معجزهآمیز و بلیغ قرآن، ناتوان هستی.
{وَ جَعَلْنا السَّماءَ سَقْفاً مَحْفُوظاً وَ هُمْ عَنْ آیاتِها مُعْرِضُونَ} (انبیاء : 32)
«و ما آسمان را سقف محفوظی نمودیم، ولی آنان از نشانههای (خداشناسی موجود در) آن روی گردانند (و دربارة این همه عظمتی که بالای سرشان جلوهگر است نمیاندیشند».
{سَقْفاً مَحْفُوظاً}، یعنی :
سقفی که سبب محافظت زمین میشود، بسیاری از دانشمندان غیرمسلمان نیز بر این باورند که : «جو زمین یک محافظ
واقعی برای زمین است که کمغلظت، اما بسیار ضخیم است و سبب متوقف شدن اشعههای مضر و سوزاندن شهابها شده و از حیات دنیایی ما، حفاظت میکند و هر چه را که به سوی زمین در حرکت باشد برگشت میدهد، مگر آنچه که به نفع انسان باشد». و این موارد مصداق فرموده زیر است:
{وَ جَعَلْنا السَّماءَ سَقْفاً مَحْفُوظاً وَ هُمْ عَنْ آیاتِها مُعْرِضُونَ}
جو زمین گلولههای آتشین و شهابها، فلزات، پارهسنگهای آسمانی، ستارههای کوچک، اشعههای کشنده و هرچه که سبب آسیب دیدن زمین شود را منع میکند. در واقع یا آن را میسوزاند و یا برمیگرداند. پس لایه ازون از نفوذ اشعههای کشنده، جلوگیری کرده و آن را جذب میکند و طبقه چهارم که سوزان است، همه چیز را نابود میکند.
باید بدانیم که آیهای بسیار بزرگ است، که جز علما، کسی را یارای فهم آن نیست.
نگاه تخصصی (مقاله کامل)
آسمان از جمله پدیدههای طبیعی است که در آیات متعددی به آن اشاره شده و خداوند به عظمت و شگفتی آن بارها اشاره مینماید. از جمله ویژگیهایی که در آیات قرآن به آسمان نسبت داده شده است، ویژگی «ذات الرجع» بودن آسمان است. اکثر مفسران واژه «رجع» را در این آیه به معنای باران دانسته اند، اما باید توجه داشت که این واژه در اصل به معنای بازگشتن یا بازگرداندن است و معنای باران به صورت مجازی به آن نسبت داده شده است. یافتههای علمی جدید نشان میدهد که پدیدههای بازگشتی متعددی در آسمان رخ میدهد. به نظر میرسد که رابطه معناداری میان وجود این پدیدههای بازگشتی و معرفی آسمان با صفت «ذات الرجع» در قرآن وجود داشته باشد که میتواند مویدی بر وجود اعجاز علمی در این کتاب شگفت انگیز باشد.
«وَالسَّمَاء ذَاتِ الرَّجْعِ» طارق/11
- ترجمه فولادوند: سوگند به آسمان بارشانگیز.
- ترجمه مجتبوی: سوگند به آسمان بازگردنده.
- ترجمه فارسى: به آسمان که بازگرداننده (آب به صورت باران) است، سوگند.
- ترجمه مشکینى: سوگند به آسمان داراى بازگشت.
- ترجمه احسن الحدیث: قسم به آسمان که ستارگان را بر مىگرداند.
- ترجمه روشن: و آسمان که صاحب برگردانیدن است.
- ترجمه معزى: سوگند به آسمان داراى برگشت یا باران.
- ترجمه روان جاوید: سوگند به آسمان که صاحب باز گشتن است.
شرح واژگان مهم
ذات
مؤنث “ذو” به معنی صاحب، پیوسته به اسم ظاهر اضافه میشود[1]. به وسیله ذو هر گونه اسمی از اجناس و انواع توصیف میشود[2].
رجع
واژه «رجع» از ریشه «ر،ج،ع» است که بر بازگرداندن و تکرار دلالت میکند[3]. اصل این ماده به معنای بازگشت به مکان، صفت، حالت، عمل یا قول پیشین است[4]. از این ماده، مصدر رجوع به معنای بازگشتن به صورت لازم و مصدر رجع به معنای بازگرداندن به صورت متعدی به کار رفته است[5]و[6]. اما برخی از مفسران معتقدند که مصدر رجع به هر دو صورت لازم و متعدی در قرآن استعمال شده است[7]،[8]و[9]. البته علاوه بر معنای مصدری واژه رجع، دو معنای باران[10]،[11]،[12]،[13]،[14]و[15] و گیاهان بهاری[16] نیز برای این واژه مطرح شده است.
مشتقات مختلف ماده رجع در آیات قرآن کریم 104 بار به کار رفته است که از این میان، فعل مجرد «رَجَعَ، یَرجِع»، 36 بار به صورت لازم و 12 بار به صورت متعدی استعمال شده است. مصدر «رَجع» نیز سه بار در آیات قرآن به کار رفته که یک بار آن (إِنَّهُ عَلى رَجْعِهِ لَقادِرٌ (طارق/8)) به صورت متعدی و دو بار دیگر (أَ إِذا مِتْنا وَ کُنَّا تُراباً ذلِکَ رَجْعٌ بَعیدٌ (ق/3)، وَ السَّماءِ ذاتِ الرَّجْعِ (طارق/11))، هم لازم و هم متعدی گفته شده است.
مصادیق واژه رجع از دیدگاه مفسران
در میان مفسران و صاحبنظران اقوال و آراء گوناگونی درباره معنا و مصادیق واژه «رجع» و به طور کلی «ذات الرجع» بودن آسمان مطرح است که هر کدام به یکی از دو معنای بازگشتن یا بازگرداندن در این واژه مربوط میشود. در اینجا به اختصار این آراء را مورد بررسی قرار داده و یافتههای علمی مرتبط با هر یک را بررسی مینماییم:
- بیشتر مفسران واژه «رجع» را به معنای باران دانستهاند[17]. البته رجع اسمی نیست که برای باران وضع شده باشد بلکه اطلاق آن بر باران بر سبیل مجاز است[18] و این یا از آن جهت است که باران هر سال در فصل خاص خود باز میگردد و بارشها تکرار میشود و یا از آن روست که باران آبی است که در اثر بخار آب دریاها به آسمان رفته و آسمان دوباره این آب را به زمین برمیگرداند[19].
- برخی از مفسران این احتمال را نیز مطرح کرده اند که ذات الرجع بودن آسمان به معنای خیر و نعمت رساندن آن است، زیرا به تناوب و به مرور زمان خیر، نعمت و ارزاق مردم را میرساند[20].
- برخی منظور از رجع را خورشید و ماه و ستارگان دانسته اند که متناوباً در آسمان طلوع و غروب مینمایند[21]. خورشید و ماه و ستارگان هر یک در مدار خود حرکت کرده و به جایگاه اولیه شان بازگشت میکنند. از این رو شاید بتوان گفت که ذات الرجع اشاره به این ویژگی اجرام آسمانی است که هر یک در مدار خود حرکتی منظم، حساب شده و متناوب داشته و به جایگاه قبلی خود باز میگردند[22].
- دسته ای از مفسران رجع را به معنای فرشتگان دانسته اند که اعمال بندگان را با خود باز میگردانند[23].
- دیدگاه دیگری نیز درباره ذات الرجع بودن آسمان در تفاسیر مطرح شده است و آن بازگشتن آسمان به حالت اولیه آن یعنی دخان و گاز است[24]، زیرا آسمان در ابتدای امر به صورت دود و دخان بوده «ثُمَّ اسْتَوى إِلَى السَّماءِ وَ هِیَ دُخانٌ» (فصلت/11) «سپس آهنگِ [آفرینشِ] آسمان کرد، و آن بخارى بود» و در آخر امر هم به همان صورت اولیه باز میگردد، چنانکه خداوند می فرماید: «یَوْمَ نَطْوِی السَّماءَ کَطَیِّ السِّجِلِّ لِلْکُتُبِ کَما بَدَأْنا أَوَّلَ خَلْقٍ نُعیدُهُ…» (أنبیاء/104) روزى که آسمان را همچون در پیچیدن صفحه نامهها در مىپیچیم. همان گونه که بار نخست آفرینش را آغاز کردیم، دوباره آن را بازمىگردانیم.
آسمان و خاصیتهای بازگشتی
از دیدگاه علمی رابطه معناداری میان آسمان و خاصیتهای بازگشتی وجود دارد و چه منظور از آسمان جو زمین باشد و چه کل فضا، میتوان خاصیتهای بازگشتی متعددی را برای آسمان برشمرد.
1- چرخه آب و هوا و اقلیم
شرایط جو در یک زمان و مکان خاص را آب و هوا میگویند که وابسته به دما، فشار، رطوبت و بارش است. آب و هوا را در یک دوره زمانی مثل دقایق، ساعتها، روزها و هفتهها بیان و توضیح میدهند. چرخه آب و هوا و اقلیم که در جو اتفاق میافتد میتواند به گونهای خاصیت تکرار پذیری را در مورد جو بیان کند[25].
2-چرخه آب
به حرکت پیوسته آب بین زمین و جو، چرخه آب میگویند. این فرآیند بازگشت میتواند نمونهای از خاصیت بازگشتی جو باشد که البته برای بشر در عصر نزول قرآن نیز قابل درک بوده است. شکل 1
3- چرخه تشکیل باد
شاید بتوان حرکت هوا در تشکیل باد را نیز نمونهای دیگر از خاصیت رجعی آسمان در نظر گرفت. (شکل 2) باد حرکت ساده هوا نسبت به سطح زمین
است. جهت باد فقط افقی نیست و یک حرکت سه بعدی است. سطح جو دارای دو منطقه کم فشار و پر فشار است که به وسیله خطوط ایزوبار (Isobar) پوشانده شده است. ایزوبارها خطهای با فشار ثابت هستند که مکانهای همفشار را نمایش میدهند. هر چه خطوط ایزوبار به هم نزدیکتر و فشردهتر باشند، فشار در فاصله کمتری و با سرعت بیشتری تغییر میکند[26]. شاید بتوان به وجود آمدن باد از حرکت هوا و جو زمین را، مصداقی از خاصیت رجعی جو دانست.
4- بازگشت امواج رادیویی توسط یونسفر
جو زمین لایههای مختلفی دارد (شکل 3). یکی از بازگشتهایی که در جو زمین رخ میدهد، توسط لایه یونسفر است. این لایه میتواند امواج رادیویی را به زمین باز گرداند (شکل 4). یونسفر (Ionosphere) لایهای الکتریکی درون جو زمین است که شامل مقدار زیادی یون (ذرات باردار) و الکترون آزاد میباشد. (ذره باردار ذرهای است که یا الکترون از دست داده و دارای بار مثبت شده و یا الکترون به دست آورده و دارای بار منفی شده است.) این لایه از 60 تا 1000 کیلومتری زمین قرار دارد و شامل قسمتی از مزوسفر و همه ترموسفر و اگزوسفر است. یونوسفر برای انتشار امواج رادیویی (فقط AM) و بازتاب این امواج به زمین مهم است [27]و[28]. لایه یونسفر به عنوان یکی از لایههای جو زمین خاصیت بازگردانندگی دارد و امواج رادیویی را به زمین باز میگرداند و میتواند یکی از ویژگیهای رجعی سماء باشد.
5- برهمکنش تابش خورشید و جو
مطابق شکل5 از 100% انرژی تابشی خورشید 51% توسط زمین جذب میشود. 30% طبق پدید آلبدو (Albedo، سپیدایی یا آلبدو به معنی درصد بازتاب نور از سطح یک جسم است.) بازتاب و 19% نیز به وسیله جو و ابرها جذب میگردد. بنابراین جو نسبت به تابش خورشید تقریباً شفاف است. بنابراین میتوان پدیده آلبدو ناشی از ابرها و جو زمین را که باعث بازتاب نور خورشید میشود، یکی دیگر از ویژگیهای بازگشتی جو و سماء به شمار آورد.
6- چرخه تحول ستارگان
زمانی که ابر سحابی که شامل گاز و غبار است در مرکز آن فروبپاشد، توپی از گاز داغ و چگال به نام ستاره وجود میآید. فعالیتهای هستهای درون مرکز ستاره شروع و انرژی آزاد میشود. این فعالیتهای هستهای به جرم ستاره وابسته است. در پایان فعالیت هستهای ستارگان تبدیل به کوتوله سفید، ستاره نوترونی یا سیاه چاله میگردند. هنگامی که انفجار ابرنواختری اتفاق میافتد مواد ستاره به بیرون پرتاب میشود و چرخه تولد ستاره تکرار میگردد. شکل 6 نمایی از تولد انواع ستارگان از ابر سحابی تا مرگ آنها و تولد دوباره آنها (چرخه حیات ستارگان) از ابرهای سحابی را نمایش میدهد[29]. شکل به خوبی نشان میدهد که حیات ستارگان یک چرخهای از رویدادهایی تکرار پذیر است. اگر منظور از سماء مورد بحث در آیه، کیهان باشد، چرخه و دوره حیات ستارگان و بازگشتشان به حالت اولیه را نیز میتوان نمونهای از رجع سماء به شمار آورد.
7- حرکت چرخشی اجرام آسمانی
یکی از مهمترین مباحث فیزیک پایستگی تکانه زاویهای در جهان است. حرکت یک جسم به دور یک نقطه را تکانهای زاویهای مینامند. پایستگی تکانه زوایهای بدین معناست که این کمیت انتقال مییابد اما خلق یا نابود نمیشود[30]. شواهد تجربی نشان میدهد، تمام اجرام آسمانی جهان تکانه زاویهای دارند و شاید بتوان گفت تولد جهان همراه با چرخش بوده است. احتمالاً مهبانگ چرخش اولیهای داشته است و این تکانه خالص را به کهکشانها منتقل کرده است[31].
8- بازگشت جهان به نقطه آغاز
سه مدل برای شکل جهان تعریف شده است: 1) تخت و انحنای صفر 2) کروی یا بسته و انحنای مثبت 3) هذلولی یا باز و انحنای منفی. نیروی گرانش باعث خمیدگی فضا-زمان میشود. اگر جرم جهان زیاد باشد و چگالی آن از حد بحرانی که برای چگالی جهان تعریف میکنند، بیشتر باشد، انحنای جهان مثبت و بسته خواهد بود، اگر جرم و چگالی جهان از مقدار حدی جهان کمتر باشد، انحنای جهان منفی و باز خواهد بود. شکل 7 به ترتیب از سمت راست، جهان تخت، هذلولی و کروی را نمایش میدهد[32].
اگر مدل جهان بسته باشد اندازه جهان محدود است و مرزی ندارد. در زمان هم بسته خواهد بود یعنی گسترش آن، روزی متوقف خواهد شد و مهرمب (BigCrunch) اتفاق خواهد افتاد. چیزی که شکل جهان را مشخص میکند، چگالی آن است و تعیین چگالی جهان کار سختی است. در حال حاضر چگالی جهان، مطابق در حد بحرانی قرار دارد و بنابراین نمیتوان شکل جهان و پایان آن را با قطعیت تعیین کرد. در مدل جهان بسته، جهان به نقطه آغازین خود مهبانگ (BigBang)، باز می گردد که مهرمب (Bigcrunch) نام دارد. چنین پایانی زمانی اتفاق میافتد که جرم کافی در جهان برای تامین نیروی گرانش جلوگیری کننده از گسترش جهان وجود داشته باشد. (شکل 8)[33].
در مقالهای در سال 2012 اشاره شده است که یکی از مهمترین مباحث فیزیک و کیهان شناسی، حل تکینگی مهبانگ است. ایده اصلی و مورد قبول این است که تکینگی در فضا و زمان شروع شده است و عمر جهان کمتر از 14 میلیارد سال است. اما ایده مورد بحث مقاله این است که گذاری بین مهبانگ و مهرب و انبساط و انقباض جهان به صورت دورهای روی میدهد که مدل دورهای (cyclic model) نیز نام دارد[34]. با فرض اثبات و پذیرش این مدل، انبساط جهان بعد از مهبانگ و انقباض آن به سوی مهرمب و تکرار این دوره میتواند مصداقی از بازگشت و رجع کیهان باشد. همچنین مدل جهان بسته نیز خود نوعی بازگشت را مشخص میکند.
نتیجهگیری
باید توجه داشت که تا قبل از قطعیت یافتن نظریههای علمی نمیتوان آنها را به آیات قرآن کریم نسبت داد، بنابراین باید گفت که مرتبط بودن خاصیت بازگشتی آسمان و مدل دورهای تنها در حد یک احتمال است که پیشرفتهای علمی آینده میتواند موید یا ناقض آن باشد.
در آسمان پدیدههای بازگشتی متعددی اتفاق میافتد که ممکن است هر یک از آنها و یا همگی آنها مورد نظر الهی باشند. به عبارت دیگر باید گفت که از دیدگاه علمی رابطه معناداری میان آسمان و خاصیتهای بازگشتی وجود دارد و چه منظور از آسمان جو زمین باشد و چه کل فضا، میتوان خاصیتهای بازگشتی متعددی را برای آسمان برشمرد. در عصر نزول، مردم تنها از چرخه آب و تکرار بارانهای سالیانه مطلع بودند. به همین ترتیب ممکن است پدیدههای بازگشتی دیگری نیز در آسمان وجود داشته باشد که انسانها در سالیان آینده بدانها دست یابند. بدین ترتیب به نظر میرسد معرفی آسمان با صفت «ذات الرجع» در قرآن، با توجه به وجود پدیدههای بازگشتی متعدد در آسمان میتواند مویدی برای اعجاز علمی این کتاب شگفت انگیز باشد.
[1] قرشی،ج3/ص1
[2] راغب اصفهانی، ص333
[3] ابن فارس، ص443
[4] مصطفوی،ج4، ص59
[5] راغب، ص342
[6] ابن منظور، ج8، ص114
[7] فخرالدین رازی، ج28، ص125
[8] ابن عاشور، ج26، ص233
[9] قرشی، 1371: ج3، ص56
[10] قرشی، 1371: ج3، ص56
[11] فراهیدی، ج1، ص225
[12] ابن فارس
[13] راغب، ص342
[14] ابن منظور، ج8، ص114
[15] طریحی، ج4، ص333
[16] فراهیدی، ج1، ص225
[17] طوسی، ج10، ص326؛ طبرسی، ج10، ص716؛ نک.طباطبایی، ج20، ص261؛ مکارم، ج26، ص372؛ مقاتل بن سلیمان، ج4، ص660؛ نک. فخرالدین رازی، ج31، ص122
[18] فخر الدین رازی، ج31، ص122
[19] فخر الدین رازی، ج31، ص122؛ مکارم، ج26، ص372
[20] نک.طوسی، ج10، ص326؛ نک.طبرسی، ج10، ص716؛ نک.فخرالدین رازی، ج31، ص122
[21] نک.طوسی، ج10، ص326؛ نک.طبرسی، ج10، ص716؛ طباطبایی، ج20، ص260؛ نک.فخرالدین رازی، ج31، ص123
[22] مکارم، ج26، ص373؛ مترجمان، ج18، ص23؛ حسینی همدانی، ج18، ص86
[23] نک.آلوسی، ج15، ص311؛ نک.ابوحیان، ج10، ص452؛ نک.مترجمان، ج18، ص23
[24] طیب، ج14، ص79؛ طالقانی، ج3، ص335
[25] Lydolph, Paul E. Weather and climate. Government Institutes, 1985
Fleming, James Rodger. Historical perspectives on climate change. Oxford University Press, 2005
[26] Ahrens, C. Donald. Meteorology today: an introduction to weather, climate, and the environment. Cengage Learning, 2012.
[27] Kelley, Michael C. The Earth’s ionosphere: plasma physics and electrodynamics. Vol. 96. Academic press, 2009.
[28] Saha, Kshudiram. The Earth’s Atmosphere: Its Physics and Dynamics. Springer Science & Business Media, 2008.
[29] Ryan, Sean G., and Andrew J. Norton. Stellar evolution and nucleosynthesis. Cambridge University Press, 2010.
[30] Lax, Peter, and Burton Wendroff. “Systems of conservation laws.” Communications on Pure and Applied mathematics13.2 (1960): 217-237.
[31] Longo, Michael J. “Detection of a dipole in the handedness of spiral galaxies with redshifts z∼ 0.04.” Physics Letters B 699.4 (2011): 224-229.
[32] Weeks, Jeffrey R. “The shape of space.” (2002).
[33] Van Rosenthal, Vlad. From the Big Bang to the Big Crunch and Everything in Between: A Simplified Look at a Not-So-Simple Universe. iUniverse, 2011.
[34] Bars, Itzhak, et al. “Antigravity and the big crunch/big bang transition.” Physics Letters B 715.1-3 (2012): 278-281.
- آلوسى، محمود، روح المعانى فى تفسیر القرآن العظیم، دارالکتب العلمیه، بیروت، چاپ اول، 1415 ق.
- ابن عاشور، محمد بن طاهر، التحریر و التنویر، بی نا، بی جا، بی تا
- ابن فارس، مقاییس فی اللغه، دارالفکر للطباعه و النشر و التوزیع، بیروت، 1414ق.
- ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، دار صادر، بیروت، چاپ سوم، 1414 ق.
- ابو حیان محمد بن یوسف، البحر المحیط فى التفسیر، دار الفکر، بیروت، 1420 ق.
- ثقفى تهرانى محمد، تفسیر روان جاوید، انتشارات برهان، تهران، چاپ سوم، 1398 ق.
- جعفرى،یعقوب، کوثر، بی نا، بی جا، بی تا.
- جوهری إسماعیل بن حماد، الصحاح؛ تاج اللغة وصحاح العربیة، دارالعلم للملایین، بیروت، چاپ چهارم، 1990م.
- حسینى همدانى سید محمد حسین، انوار درخشان، کتابفروشى لطفى – تهران، چاپ اول، 1404 ق.
- راغب اصفهانى، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، دارالعلم (الدار الشامیة – دمشق) بیروت، چاپ اول، 1412 ق.
- رضایی اصفهانی، محمد علی، پژوهشی در اعجاز علمی قرآن، انتشارات کتاب مبین، چاپ پنجم، 1388 ش.
- زبیدی، محمد مرتضی، تاج العروس من جواهر القاموس، تراث العربی، کویت، چاپ اول، 1422ق
- زمخشرى محمود، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، دار الکتاب العربی – بیروت، چاپ سوم، 1407 ق.
- سیوطى جلال الدین، الإتقان فی علوم القرآن، دار الکتاب العربى – بیروت، چاپ: دوم، 1421/2001.
- صادقى تهرانى محمد، الفرقان فى تفسیر القرآن بالقرآن، انتشارات فرهنگ اسلامى، قم، چاپ دوم، 1365ش.
- طالقانى سید محمود، پرتوى از قرآن، شرکت سهامى انتشار – تهران، چاپ چهارم، 1362 ش.
- طباطبایى سید محمد حسین، المیزان فى تفسیر القرآن، دفتر انتشارات اسلامى جامعهى مدرسین حوزه علمیه قم، قم، چاپ پنجم، 1417 ق.
- طبرسى فضل بن حسن، مجمع البیان فى تفسیر القرآن، انتشارات ناصر خسرو، تهران، چاپ سوم، 1372ش.
- طریحى فخر الدین، مجمع البحرین، کتابفروشى مرتضوى – تهران، چاپ سوم، 1375 ش.
- طوسى محمد بن حسن، التبیان فى تفسیر القرآن، دار احیاء التراث العربى، بیروت، بی تا.
- طیب سید عبد الحسین، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، انتشارات اسلام – تهران، چاپ دوم، 1378 ش.
- فارسى جلال الدین، ترجمه قرآن(فارسى)، انجام کتاب، تهران، چاپ اول، 1369 ش.
- فخرالدین رازى ابوعبدالله محمد بن عمر، مفاتیح الغیب، دار احیاء التراث العربى، بیروت، چاپ سوم، 1420 ق.
- فراهیدى خلیل بن احمد، کتاب العین، انتشارات هجرت، قم، چاپ دوم، 1410 ق.
- فولادوند محمد مهدى، ترجمه قرآن(فولادوند)، دار القرآن الکریم (دفتر مطالعات تاریخ ومعارف اسلامى)، تهران، چاپ اول، 1415 ق.
- قرشى سید على اکبر، تفسیر احسن الحدیث، بنیاد بعثت، تهران، چاپ سوم، 1377 ش.
- ـــــــ، قاموس قرآن، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ ششم، 1371 ش.
- مترجمان، تفسیر هدایت، بنیاد پژوهشهاى اسلامى آستان قدس رضوى، مشهد، چاپ اول، 1377 ش
- مجتبوى سید جلال الدین، ترجمه قرآن(مجتبوى)، انتشارات حکمت، تهران، چاپ اول، 1371 ش.
- مدرسى سید محمد تقى، من هدى القرآن، دار محبى الحسین، تهران، چاپ اول، 1419 ق.
- مشکینى على، ترجمه قرآن(مشکینى)، الهادى، قم، چاپ دوم، 1381 ش.
- مصطفوى حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، تهران، 1360 ش.
- مصطفوى حسن، تفسیر روشن، مرکز نشر کتاب، تهران، چاپ اول، 1380 ش.
- معزى محمد کاظم، ترجمه قرآن(معزى)، انتشارات اسوه، قم، چاپ اول، 1372 ش.
- مغنیه محمد جواد، تفسیر الکاشف، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ اول، 1424 ق.
- مقاتل بن سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، دار إحیاء التراث، بیروت، چاپ اول، 1423 ق.
- مکارم شیرازى ناصر، تفسیر نمونه، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ اول، 1374 ش.
{اِنَّما یَخْشی مِنْ عِبادِهِ العُلَمؤُا} (فاطر : 28)
«تنها بندگان دانا و دانشمند، از خدا، ترس آمیخته با تعظیم دارند».
حقیقتاً هر کلمهای از قرآن که در مورد یکی از علوم، سخن گفته است و به جزئیات آن اشاره کرده، چنان وسیع است که اگر انسان تمام زندگی خویش را صرف تحقیق در آن کند، نمیتواند حتی مطالب آن را بیان نماید.
scientificislam.ir | @scientificislam